KARA VAGON İkindi güneşinin bulutların arkasına saklanıp, gökyüzünün kızıllığı solmaya yüz tuttuğu saatlerde fabrikanın düdüğü çalmaya başlardı. Kuşlar kanatlarını çırparak havalanır, fabrikadan çıkan insanlar...
Tophane güçlü çınarında
Meczup zikri koşuyor
Ellerini tutan değil
Ellerinden tiksinen bir zaman
Nereye dönse içinde çoğalan bulut
Dişlerine küf giydiren narsist şaklaban
Nereye gitse bitmeyecek içinde bulunduğu an
Ezberinde öldürdüğü zaman yenilenecek olsa
Çocuk sesinde
Tazelenen secdeleri birikir
Eminönü Peron alanından koşan bavullar
Çocukluğumu söyletir.
İşte anlam nereye gidebilir?
Elleri iki yana düşmüş bir anneyi Rabbim sakinleştirir!
Bilmediğim diller ve bilemediğin şeyler içinden
Kendimi aciz ve günahkâr ve tembel bir çuvalı dolduramayan günlere benzedim.
Bilmediğim bitmeyen şıklar içinde
Çaresizliğimi parkların umut kustuğu yerlere bırakmak istedim
Valuj ve Paluj isyanına karşı
Cebinde bir nasuh tövbesi biriktirmelisin
Opsis’ in ne yapacağı belli değil
Knayt oyunuyla geçen bir ömür de açamayan çiçekler
Başka ilkbaharlara gebedir.
Ali İhsan Tarman
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
ALACA Annenin son bebeği doğduğunda kışın en sert vaktiydi. Dışarıda kar durmadan yağıyordu. Rüzgar, bahçedeki karı savurarak evin buz tutmuş camlarına çırpıyordu. Bebeğin sesine...
JUSTİN’İN ROMANI Justin, sıradan bir günün sonunda yorgun bir şekilde eve döndü. Evinin rahat koltuğuna oturdu ve eline yeni bir roman aldı. Kitabın kapağını...