Lakin bazen umudumu yitiriyorum sevgili. Bir çocuk ağıtı duyuyorum örselenmiş tarafımda. Kırık cam parçacıklarına benzeyen hülyalarımı süpürüyorum elimin tersiyle. Soruyorum kendime “Aynı şehirde yaşarken...
Devrim ve aşk ah! İşte o suçlu kelimeler
Bu dünyanın günahı, cennettin mükâfatı
Aşk mı devrim mi? Sormak lazım deniz’lere
Mahir’lere
Dizilirken kurşunlara
Ya da asılırken darağacında
Son kez bakmak yâr’e ah! Ne çaresizce
Evet aşk’ta bir devrimdir
Bir başkaldırıştır
Akla inat yüreği istila etmek
Ölüme inat yaşamayı seçmektir
Ali Negince