OKYANUS VE BEN Okyanusta bir damlayım ben Sırlar âleminde bir sır Zaman zaman yalnızlığı bir borç bilir, Sıkıntıyı yüreğe hapsederim. Kalbin kapısına tıklatılan iki...
Solmuş bir gül mü desem
Yoksa karanfil mi dudaklarına?
Ne kendine yâr artık ne bana!..
Metruk bir istasyon gibi duran gözlerin
Bil ki hüznümün mabedi oldular,
Bazen de sığınağım!..
Bakışlarını gizlemeye çalışman nafile
Bilirim gizlediğin mahcubiyetini
El-göz değmemiş çiçek gibisin…
-Âh! Kahrolası dünya gailesi
Zehrettin bize hayatı!..
Hızır İrfan Önder