KURULU ASKERLER

Ve şehre selam durmak hinliği
Müşterek solfejlerde kaburgalarıyla
Dişi etlerini kızlar beğenmemekte
Demek ki gidilecek, demek ki sobe
Kantarlarla çekilen, balçıkla ovulan insan
Oyalanan bir nesne gibi
Boş parklarda çocuk sesleri

Ölgün ve ağır cismiyle, durulası bir yer bellendi
Şehrin yeşilleri, şehrin mavileri solgun
Dipçiklerinde ölüm korkusuyla
Kurulu askerler marş marş marş
Bozuldu durdu içlerindeki savaş
Savaş getiren bir denizdi
Ağır madenleri fora
Köpük saçar, boğulup geçerdi
Gün döndü gibi, en çetin savaştı gibi
-Artık her yer geldi, teslim olmadı
Uysal uslarıyla kuşlar, taşlar hırçın
Teslim olmadı, ne bir anne ne bir çocuk
Kurulu askerler
Yılgın kuş(ku)larıyla
Teslim olmadı. –

Ali Tacar