0

Ankara’ya yürüyorum
Anadolu’nun bağrına doğru
Anasın sen
Çileyle yoğrulmuş
Milletin anası
Memleketin anası

Senin gözlerin mavi desem
Mavi değil
Yeşil desem
Yeşil değil
Turkuaz gözlü anam

Güneş yaşlı parıltılarını dökerdi
Gümüş yüzlü ak denizi öperdi

Balıkçılar gülerek bağrış çığrış şarkı söylerdi
Kadınlar çocuklar
Ve palmiyeler bile saygıdan eğilirdi

La Higuera özgürlük savaşçıları
Haydi hoşça kalın
Dağlara doğru yol alalım
Devrimciler buradaydı

Zweig kendini zehirledi
Lorca duvarda kurşuna dizildi
Birinin direnci bitmişti
Biri son şiirini söylemişti

İnsanlar ne kadar kötüleşti
İktidarlar ne kadar
Önce çocuklar
Sonra insanlar
Ve doğa kirlendi

Dengesi bozuldu
Güneşin
Mevsimlerin
Ve ayın

Aynı doğal denge kurulur mu
İktidar adaleti sağlar mı
İnsanlar sever mi
Yine birbirini

Hayat ne kadar zor
Yaşamak
İş bulmak
Çalışmak
Para kazanmak
Geçinmek
Mutlu yaşamak
Ne zor

Ak denizden yürüyorum
Ankara’ya doğru yürüyorum
Anadolu’nun bağrına doğru
Çile ve kar kaplamıştı yolları
Ve yorgun gönüller yaşlı…

Adil Başoğul

Leave a Comment

İlgili İçerikler