OLMAYIŞLAR Nice tebessümler erittin ateşte Teraziler tartmaz oldu yalnızlığı Çıkarcı makamlar Ve sahteliğin anaforunda Savrulup durdu zaman. Filiz filiz umutlar ektin düşüncelere Gerçekliğin...
Sen giderken gülüşün kaldı buralarda.
Bir masa her zamankinden daha anlamlı neden olur?
Dokundun, gözlerin değdi biraz oyalandın
Sonra nefesin bahçeyi gezdi
Uzaklardaki taylar ilk koşularını senin için yaptı
Bu kısmı bilmiyordun – şımarma – diye
Şimdi bir anne meraklandı gece karanlığı gibi
Hangi duayı seçse iyileşirsin
Çocukken elma kabuğundaki yıldızları sever miydin?
Balı ayın içinde evi olan Ay dedenin yaptığını düşünür müydün?
Bunlar o çocukluğun en şahane hayaliydi
Anneannem, sen kabullenip mutlu olasın diye söylediklerini tasdik ederdi
İşte bir çocuk hayaliyle mutlu olması için baş başa bırakılır
Bir yıldızın kayarken arkasından tozunu bırakarak karşıya geçmesi
Dünyanın en güzel hediyeleriydi.
Ali İhsan Tarman