Sokak lambalarının ölüm konvoyu başımda
Bir kara sabır meymenet aşımda
Ah edip ağlasam döne döne
Aşkın kızılı akar gözyaşımda
Her yer hasretin boyasıyla boyanmış
Dikmişler taşımı
Adım kazınmış
Verilmiş sadakam da olmadı çare
Kelamım da kalemim de hep güzeşte
Dalı, budağı ağzımda söz olur
Kökü en derinimde gupse…
Ne garipti öksüz vuslatın düğünü
Toprağa verdiler kırılan mührünü
Beyhude sarmayın beyazları üstüne
Doğuştan gözlerine maviler örtülü…
Ahmet Tevfik Karaaslan