ORHAN DEĞİRMENCİ Postacının elime tutuşturduğu zarfa daldım gittim. Kapı aralıktı, öyle kalakalmıştım. Bir süre sonra kendime gelip kapıyı kapattım, içeri geçtim. Zarfın içini az...
Bakışlarımın boşluğa kaydığını söylüyorsunuz. Hâlbuki ben zaten boşluktayım. Düşüyorum, her gün, her gece dağlardan, tepelerden, şehrin içinden, hatta gözünüzden. Tutmuyorsunuz ellerimden.
*******
Boşluk
Ne fotoğraflarda yer verdim ona ne sözlerimde. Onunla ilgili kısımları hep boş bıraktım. Kimi anladı, sustu. Kimisi anlayamadı; sordu da sordu. “Baba” kelimesi geçen boşlukların üstünü bazı sözcüklerle doldurdum da içimde bıraktığı boşluğu bir türlü dolduramadım.
Elmas Tunç
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
SANCILI DOĞUM Herkesten uzak, bir kır evinde sakin bir hayat yaşamanın tadını çıkartırken birden uzun zamandır yazmadığı düştü aklına. Bu düşünce onu epey kıvrandırdı....
İÇİMDE DURAMAYANLAR Gecenin körü sabahın başında, senden kendimi kopartmam gerekiyordu; hiç girmediğim yolda beni bekleyen ve bizim yüzümüzden gelememiş, hiç tanımadığım ‘ben’ için… Onu...