OKYANUS VE BEN Okyanusta bir damlayım ben Sırlar âleminde bir sır Zaman zaman yalnızlığı bir borç bilir, Sıkıntıyı yüreğe hapsederim. Kalbin kapısına tıklatılan iki...
Bir tarafta Matruşka’nın bebekleri
Ağlaşıyorlar…
Bir tarafta koşumlarından azat edilmiş Aşkar
Vurunca sağrısına hafiflik
Yelesine rüzgâr
Döndü baktı uzun uzun avlaklara
Sonra
Bir ok gibi fırladı taht-ı kübraya
Lakin
Yazgısından öteye geçemedi.
Ağlaşıyor Matruşka’nın bebekleri
Ağlaşıyorlar, ölümlünün ardından,
Kaş göz ediyorlar
Aygır göletlerinde,
Oynaşıyorlar.
Elleri;
Çaresiz, hoşnutsuz
Siliyorlar parmak izlerini
Kor bedenlerinden
Biteviye.
İsmail Türkdoğan