TOHUMUNDA ÖLÜM SAKLIYOR GÜLLER hüzünden tebessümler örerdim çehremize mutluluk çocukların yüzünden kaçtı gecenin en karanlık anını bekliyor intiharlar yıldızların usanmışlığına artık harcı değil ayın...
İKİ ÇOCUK
“Kandilsiz ve tandırsız evler gibi
Soğuk sokaklar.
Şu soğuk sokaklar
Ne sırlar saklar.”
İki küçük çocuk;
Babasız, anasızlar.
Ne üst-başları var,
Ne yarınları
Görenin yüreği sızlar.
İki küçük çocuk;
Birinin uçurtmada aklı…
Diğeri oyundan yasaklı,
Yıkımı telli duvaklı…
İki küçük çocuk;
Sokakları dar.
Ne pabuçları,
Ne de
Başlarını sokacakları
Bir evleri var.
İki küçük çocuk…
Hayalleri var atlastan.
Yoksulluk şerbeti içerler
Altın tastan.
Esat Anık