OLSUN üzülme çocuğum bizden sonra sıra sana gelmeyecek yeneceğiz biz bu zulmü dağlarımızı yine yeşillenecek uğultumuzu duyacak dünya hiç çekinme içi boş görüntüler...
KÖHNE CADDELER
Bu defaki durak kimsesiz
Köhne bu cadde ve çok sessiz.
Karanlık, yolun sonuydu.
Bahsettiğim korku buydu.
Âti’deki bu bilinmezlik…
Asla olmayacak olan ben için sensizlik.
Hey! Duy sesimi
Gönül kapındayım, işit dediğimi.
Özgür kuşların uçtuğu o meydan…
Senin, benliğimi çaldığın o an…
Kendimde miyim bilmem?
Bildiğim tek şey, senleyim… Sendeyim…
Mehmet Can Kamış
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
KIRMIZI PAZARTESİ’DEN SONRA Her şeyin bir rengi olduğu gibi günlerin de renkleri var. Günlerimiz karası, beyazı, mavisi, laciverdi, yeşili, neftisi ile boy gösterirler ömürlerimizde....
ŞİMDİ HESAPLAŞMA VAKTİ Kime “Hiç tokat yedin mi?” diye sorulsa, vereceği bir cevap muhakkak vardır. Benimse cevabım onlarca… On üç yaşında, babamın “Gör de...