0

YALNIZ BIRAKMIYOR YALNIZLIK BENİ!

Seferden men edilmiş kaptan gibiyim

Duygularım ürperiyor…

Tenha kalabalıklar içindeyim

Şiirimden hüzün damlıyor…

 

Kimsesiz sözcüklerin varlığı

Üzüyor beni…

Şiirim yetim bir çocuk gibi

Gülerken ağlıyor…

 

Zalimin elinde oyuncak zaman

Yalnız bırakmıyor yalnızlık beni…

Çocukların sesi gelmiyor artık

Alın beni dünyadan iğreniyorum…

Hızır İrfan Önder

 

Leave a Comment

İlgili İçerikler