EYLÜL “Tamam, geliyorum.” diye kapattı telefonu. Vestiyerden mont geçirdi sırtına. Ne saçına baktı ne başına. Üstünde alelade bir kazak, altında mavi bir kot pantolon…...
UZAĞA DOKUNMAK
Taraksız olmazdı, olmadı da, dağıldım!
Gölgemden tarıyorum hayatın yüzünü
Artık kuş tüyünü çektiler rüyamdan
Hissettim şehrin ölü saçlarını
Hiçbir dala dokunmadan geçiyorum
Günlerimin önünden her gün
Kışları yağmur yağar uzağıma
Uzaktan yürüyorum her mevsime
Süleyman Bozkurt
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
TUZ AĞACI kırık vazonun ışığı vuruyor, tenine mevsim kışa hazırlanıyor yaprakları dökük ağaçların geceleri uyumak için susuyorum hep bakışlarımı kesiyor kuş sesleri ve...
KÜÇÜK PRENS’İN BÜYÜK KAZALARI ANTOİNE DE SAİNT-EXUPÉRY Edebiyat dünyasında öyle eserler vardır ki eser yazıldığı ülkenin sınırlarını aşar, kıtalara ulaşır ve bütün dünyaya mal...