EYLÜL “Tamam, geliyorum.” diye kapattı telefonu. Vestiyerden mont geçirdi sırtına. Ne saçına baktı ne başına. Üstünde alelade bir kazak, altında mavi bir kot pantolon…...
COSMOS BENİ BENLE BIRAK!
Uçsuz bucaksız boşluktu baktığım
Maviliğin sırları zorluyordu gözlerimi
Korkuya dönüşünce hayretim,
Yaslanmak istedim bilincime
Rüya mıydı gördüklerim,
Yoksa sırlarını mı fısıldıyor Cosmos
Oysa uyanık gibiydim
Uzaydan aşağılara bakıyor,
Yüzen bedenimle yüzleşiyordum
Bir an ürktüm görünce,
Denize dönmüş göz yaşlarımı
Acılarımı paylaştım gezegenlerle
Yankılandı çığlığım sonsuzlukta
Sonunda anladım olacakları
Eğilip baktım yeryüzüne
Bir umut dalgası sarıyor yavaşça
Çölleşmiş yürekler uyanırken
Toprak yeşerip güller açıyor
Ana duaları doluyor Anadolu’ya
Beni benle bırak artık Cosmos!
Çünkü Aydınlık Kuşağı geliyor.
Fazıl Alasya
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
TUZ AĞACI kırık vazonun ışığı vuruyor, tenine mevsim kışa hazırlanıyor yaprakları dökük ağaçların geceleri uyumak için susuyorum hep bakışlarımı kesiyor kuş sesleri ve...
KÜÇÜK PRENS’İN BÜYÜK KAZALARI ANTOİNE DE SAİNT-EXUPÉRY Edebiyat dünyasında öyle eserler vardır ki eser yazıldığı ülkenin sınırlarını aşar, kıtalara ulaşır ve bütün dünyaya mal...