SAATİ Saati soruyorsanız Saat: 8:45’dir Zaman da aslında büyük bir boşluk gibidir Biz bir vakitler mavi gökyüzüne şöyle bir bakıyor, bu bir rüya mı...
Çocuk neşeyle elindeki bilyeyi gökyüzüne doğru tuttu tek gözünü kapatarak…
Maksadı içindeki gökkuşağı gibi cıvıl cıvıl renklerin güneşte dans ettiğini görmekti…
Sonra birden geri çekti kibirlendiği için utanarak…
Bu kocaman bilyeyi büyük bir savaş vererek kazanmıştı çok sevdiği arkadaşlarından…
Birdenbire bir uçak belirdi bilyeyi tuttuğu gökyüzünde; Bağırdı çocuklar sevinçle…
Belki de misket getirecekti onlara.
Umut getirecekti yarınlardan; Uzak diyarlardaki insanlardan…
Sonra her şey, her yer karardı; Ağladı yer gök.
Çocuğun gözündeki o gökkuşağı gibi cıvıl cıvıl renkler yavaş yavaş söndü.
Avucundaki bilyeler sağa sola saçıldı…
Alacakaranlık bastırdı yeryüzüne…
Şimdi akşam oluyordu; Sevincine çöktü karanlık çocuğun…
Toza kaplandı umut… Sessizdi insanlık gibi her yer… Ruhu bile duymadı aşk peşinde koşan çoğunun…
İsmail Yiğit
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
İNZİVA insanca değil bu olup bitenler keşke toprak olsaydım sarpa saran olaylar, olaylar, olaylar nehirler hep bulanık göğün rengi maviye hasret vakitler katrandan yığınak...
İÇİMDEKİ SAVAŞ İçimde amansız bir savaş sürmekte Yıllarımı verdiğim, ter döktüğüm yollar tahrip edilmiş Binlerce kor ateş döşenmiş, Girmeden hissettiğim cehenneme Beynimde ise fokurdayan...