KUDÜS ah sahipsiz şehir ey şanlı Kudüs zalim siyasete ricaline süs şimdi kimsesizsin kalbin bize küs yüreğinden taşar yetim hıçkırık manzara karanlık ümitler...
Çocuk neşeyle elindeki bilyeyi gökyüzüne doğru tuttu tek gözünü kapatarak…
Maksadı içindeki gökkuşağı gibi cıvıl cıvıl renklerin güneşte dans ettiğini görmekti…
Sonra birden geri çekti kibirlendiği için utanarak…
Bu kocaman bilyeyi büyük bir savaş vererek kazanmıştı çok sevdiği arkadaşlarından…
Birdenbire bir uçak belirdi bilyeyi tuttuğu gökyüzünde; Bağırdı çocuklar sevinçle…
Belki de misket getirecekti onlara.
Umut getirecekti yarınlardan; Uzak diyarlardaki insanlardan…
Sonra her şey, her yer karardı; Ağladı yer gök.
Çocuğun gözündeki o gökkuşağı gibi cıvıl cıvıl renkler yavaş yavaş söndü.
Avucundaki bilyeler sağa sola saçıldı…
Alacakaranlık bastırdı yeryüzüne…
Şimdi akşam oluyordu; Sevincine çöktü karanlık çocuğun…
Toza kaplandı umut… Sessizdi insanlık gibi her yer… Ruhu bile duymadı aşk peşinde koşan çoğunun…
İsmail Yiğit
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
DERVİŞ var deyip pazarları gezersin derviş nar deyip yangın yeri seçersin derviş kar deyip yokluktan mı geçersin derviş nasıl olur benden muhabbet beklersin ...
ON YEDİNCİ YAŞ Bir sonun başlangıcındayız biz Ve sen de benim gibi içli Mutlu günlerimiz susta Ve o tozpembe dünyamız Şimdi tanrılar panayırında. ...