SEVDA TÜRKÜSÜ her karış toprağında ne çok gözyaşı ne çok kan kokusu nice kadim aşkın anısı nice çile çiçeğinin gölgesi ey bahtı kara Anadolu...
İlkbaharda doğduk
Yazın sıcağında kavrulduk
Sonbaharda döktük yapraklarımızı
Kışın yüreğimize yağmurlar yağdı
Her mevsimi yaşadık biz beden kafesinde
Ve bir gün ilkbahar yine geldiğinde
Veda ediyor olacağız bu şehre
Baharın çiçekleri içinde
Gökyüzünün en güzel maviliğinde
Yağmurun ardındaki toprağın kokusunda
İsmimizi yazıp yalnız ardınca
Elveda diyeceğiz dostlara…
Kerime Bistami
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
ÜŞÜMÜŞ BİR SOKAK Yere düşen karların Üşüttüğü bir sokak Ve sokağın Orta yerinde Yine üşümüş siyah bir kedi Belki siyahlığından girmiştir Bu şiirin içine...
