Çayımız bitince anne ve babalarımız bizi baş başa bıraktılar. Babam ayrılırken “ Haydi oğlum, göreyim seni !” dedi. Ben de arkasından şöyle fısıldadım: “Onu...
Yazar: Erik Ağacı Öykü
Mutsuzluk insanı içine çeken kör bir kuyu gibi… Üzüntünün üstüne biriken hayal kırıklıkları da eklenince dibi görmek kaçınılmaz oluyor. İşin daha kötüsü kaçasın varsa...
Kızıl saçlı kadın masaya bıraktı hazanları Gün gülümserken sevda sözleri ağırdı Çiçek renkli gülüşlerden ödünç aldı yalnızlığı Gitarıyla serin saatlerden melodiler çaldı Gezindi...
Yağmurlu caddenin ve hüzünlü sokağın isteklerine uygun bir gündü. Cenaze aracı, defin edilecek kişinin bulunduğu apartmanın önüne geri geri yanaştı, sol arka tekeri dışında...
“Recep usta, tuzluk tasarımı nasıl gidiyor?”diye sorulduğunda adamın morali bozuldu. Belli etmedi. Tuz fabrikası, lokanta zinciriyle anlaşmış, siparişleri artmıştı. Himalaya’dan gelen kaya tuzu büyük...
27 Mart 2016
Deprem yaşamışım, Umutlarım hedef tahtası, Kurşun yarası düşlerim! Ölüm Demokles’ in kılıcı, Tepemde gel-gitler, Duygularım harman yeri, Göçebe miymiş yüreğimdeki aşk? İçimdeki boşlukta Şafağı...
Cemrelerin sıcaklığıyla uykudan uyanan tabiat ana, rahmetin bereketiyle rengârenk giysilerini giymiş görücüye çıkmıştı. Renklerinin sarmaş dolaş olduğu, bayram coşkusunun yaşandığı kırlar, ovalar cennet rengine...
Ali için yarın piknik günüydü. Akşamdan hazırlandı Ali. Yüreği coşku içindeydi. Annesine sürekli olarak “Pikniğe ne zaman gideceğiz anne ?”diye soruyor annesi de; “Yarın...
25 Mart 2016
Peri heyecanım var Korkmam ölümün beni istemesinden Karanlıkta yol alan kumulları yüzdüren rüzgar Kıramaz çatıları ay vururken evimden Dönen başın olsun Benden bil Uyuşturulmak...
Ayaz yemiş yüreğimle Bu seni son görüşüm, Son sevişim olacak Kendime dost edindim Soğuk yalnızlıkları… Son bakışın gözümde Ebedi canlanacak Kalmayacak içimde Nefsime...