Nisan yağmuruydu camda buğulanan Her yıl baharlar süslerken gözler buğulu dalıp gitti Bilmem kaçıncı bahardı Yenik düşmüştü aşka Papatyadan fal açmıştı seviyor sevmiyor Serçeler...
Her gece uykuya yatarız ama şafak söktüğünde gün, bizi bambaşka bir kaderle uyandırır. Belki kedere yol alırız belki de sevince. Bilinmezlik bizimdir, insanoğlunun yazgısıdır...
Gün gelir deli gibi bize koşasım gelir iyot kokusu çeker beni o tenha yere kumdan karşılıklı kalelerimizi bulma ümidiyle beni silmiş seni silmiş mavi...