Aynalarda gizlenen korkuların yansıması Bir gece sevdiğin ne varsa elinden aldı Oysa bunca hayal kırıklığı Seni hiç korkutmadı Yalnızlık zil sesi gibi yakana yapıştı...
Gözüm seni gördü, sana aşina
Her sabah güneşi bahar yüzünde
Ağır gelir seni bende saklamak
Gözüm gider gönül sana aşina
Saçlarımda beyaz ellerde nasır
Olmasın damım yeter tek hasır
Geçtiğin yollara adımlar basıp
Hayaline gider ayak aşina
Manolyanın dalı kaldırımlarda
Gövdesini sarmış güle aşina
Sevmenin yükü ağırdır elbet
Seven sevdiği kula aşina
Atilla Tuncer
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
Meryem yere düşen kalemini dikkatlice yerden aldı. Fakat hemen yazmaya başlamadı. Önce kalemi bir an gözleriyle tarttı, sonra ona dik dik bakar gibi yaparak...
