SESİYLE SESSİZLEŞTİREN YAĞMURLAR MEVSİM Yorgun ve ağır aksak ilerleyen zamanlardayız artık. Sessiz olun! Veda vaktidir sararmış yaprakların. Usul usul süzülüyor rüzgâr, telaşa lüzum yok....
Yağmur bulutunun içine gizlenmiş haylaz bir çocuğum
Akarım yeşile bir şeytan uçurtmasının tepesinden
Alacakaranlıkta haykırır delirmiş güneş
Hain, cimri ve kıskanç
Işığını sakladı sisler ardına
Bense o haylaz çocuk, azıcık sıcağa muhtaç.
Çiçekler akıyor bir dereden
Günahsız bağlardan geçerek
Götürüyor adını bilmediğim yerlere rüzgâr
Yana yakıla boğuyor annemin elleri
Sular kara iniyor ayaklarıma
Sancılı yolun başındayım
Rıhtıma yatar yamalı bir gemi
Olmadı biletimi kesen
Dağılsın dudağımdaki esrar
Isırgan nefretiyle kucaklayın beni
Sıkı sıkı
Ve konuşmadan
Ve unutmadan
Bal kabağı rengindeki gülümsememi…
Serpil Tuncer