OKYANUS VE BEN Okyanusta bir damlayım ben Sırlar âleminde bir sır Zaman zaman yalnızlığı bir borç bilir, Sıkıntıyı yüreğe hapsederim. Kalbin kapısına tıklatılan iki...
Güvenilir belki korkusundan yüksek yapılara
Midelerin ısrarına yol açar mahkûm yalvarışlar
Seslenmeseydim keşke
Vicdanıma dağın küskünlüğü açıktı çabucak
Çoğalırdı yollar umutsuzluğu tutuşturup
Baktı beş kez aradı sesiyle
Gizlendim elimde değildi
İlk miydi sevdiğini göremeyen tanrılar?
Zamanı tutup büktü gözleriyle
Seslendiğime pişman oldu yüreğim
Sanki son kez büyümüştüm gözlerinde
Bulutlar sarıldı leyleklere
Dünyayı beslerdi çocuklar.
Ali İhsan TARMAN