Vakit, gece yarısını geçmişti sanırım. Uykusuzluk gözlerime ve omuzlarıma binmeye başladı. Karım, başını çevirdi ve dudaklarını sıkarak gizlice esnedi. Yüzüme baksaydı, bana da...
Ay: Ekim 2016
Unutmayı öğrenmeli en azından Kocaman bir ağlayışıyla ölüm içinden Ekmeği suyu hatırlayarak Yokluğu en fazla susarak Gizlemeyi öğrenir küçük bedenli Büyük hayalli insanlar...
10 Ekim 2016
Gece boyunca inceden inceye atıştıran kar, sabaha karşı şiddetini iyice artırıp tipiye dönmüştü. Dizimize kadar gömüldüğümüz kar içinde yavaş yavaş ilerliyorduk. Omuzladığımız tabut kurşun...
Son duruşmada berat ediyorsun, yüzüne tahliye kararı okunuyor, ama ne zaman özgürlüğe kavuşacağını bilmiyorsun. Çokça bir hafta kadar sürerdi işlemler, bazen on günü...
Ruhunun bedeninden yaşlı olduğunu haykıran bal rengi gözlerine takıldım kaldım, kıştan kalma is kokulu bir günün sabahında… Masum gelinciğin yaprağındaki çiy tanesi kadar yalnız ve sessizdi....