Lakin bazen umudumu yitiriyorum sevgili. Bir çocuk ağıtı duyuyorum örselenmiş tarafımda. Kırık cam parçacıklarına benzeyen hülyalarımı süpürüyorum elimin tersiyle. Soruyorum kendime “Aynı şehirde yaşarken...
Sakınırım incinecek gönülden
Sokaklar ve bahçelerde masum papatya
Dinleyen odalara sordum seni
Durup durup söylediler
Kâbe güzeli Kâbe güzeli
Gayemdir ki sende hakkı görüşüm
Dilim susar gönlüm olmuşsa eğer gönül ehli
Seni dergâha götürürüm
Ben bilmem ki
Gözümde cahil gözlüğü
Görünür ise sende bir hal bu hakkın yüzüdür
Ah! Teheccüt güzeli
Ölümü taşıyabilirsem heybemde
Bir gün bu gözler seni görmek ister bu gönülde
Rabbime söylenmese kuluna hiç söyler miyim gizlice
Zaman taşır bizi uzaklara
Uzaklar ise yakınlaşır dualarda
Sahabe güzeli
Bir küçük Hatice’nin yüreğini Sanma günahkar bir arzudur bu anlatırsın.
Haticeler ki hep seni sevmekte
Günaha benzeyen şeylerden korkarsın
Hepimiz Ademoğluyuz
Taşların kerameti ebabil kuşlarında
Göğsümde yanık bir gelecek taşırım
Ne anla ne bağışla beni
Yüzün var ki her defasında
Affederek bakmakta dünyama..
Ali İhsan TARMAN
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
KIRILDIĞIM YERDEN BÜYÜDÜM Öykü yazmak, tabii okumak da, kendine, insana yaklaşmaktır… Sayın Fatma Türkdoğan’ın zengin dili, incelikli anlatımı ile şekillenen öyküleri genel itibariyle...
