ÇIKIŞA DOĞRU Beni ilk fark eden o yaşlı kadın oldu. Cadde üzerinde yürürken gözüm durakta asılı bir afişe ilişti. Görür görmez durdum. Ne kadar...
Rüzgâr koparınca ellerimi
ince bir dal acıdı halime
dedim : ayrılık en zor kelime
kimse bilmedi yalnızlığımı
toprak çağırdı beni kendine
güneşi severdim ve koşmayı
bari çocuklar koşsun üstümde
ölünce park yapın mezarımı
Şener Beyter
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
BİLMEM KAÇINCI TÜRDEN YAKINLAŞMALAR -Spielberg’in “Üçüncü Türden Yakınlaşmalar” filmini çekmesinden çok öncelerdeydi- Bu deniz hiç görmediğim denizleri çağrıştırıyor bana görününce Bu iyot...
İNTİHARLA BİTEN YAŞAM ÖYKÜSÜ: STEFAN ZWEİG Stefan Zweig, 1881 yılında (o zaman Avusturya – Macaristan İmparatorluğu’nun başkenti olan) Viyana’da, Yahudi asıllı zengin bir ailenin...