UZUN BİR ZAMAN ATLAMASINDAN SONRA Yirmi beş yıl önce yazdığım bir şiir düştü aklıma Yosun yeşili gözlerinde ışıltılar eksilmesin demiştim Senin için, öyle ya...
Parkta hava serin
Parkta adam yalnız
Adam düşünceliydi,
Ve yalnızlığının içinde
Biri gizliydi.
Neden gelmişti yabancı kente
Siyah bankta, siyah elbiseli
Kamburu çıkık bir düşünen adam,
Bir defa yaşamak, yaşamadıklarını yalancıktan.
Derken adam unuttu düşündüklerini,
Bir kahkaha salıverdi karanlığı yırtan.
Hırçınlaştı Çigan melodileri
Belirdi kumlarda ayak izleri
Canlandı Hügo’nun sefilleri
Aşk dilendiler,
Etten kemikten mabedi, bu kentliler diktiler.
Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu düşünen adam
Dudakları kıpır kıpırdı yapraklara denk
Parkta hava serin
Parkta adam yalnız
Adam düşünceliydi
Ve yalnızlığının içinde
Biri gizliydi.
İsmail Türkdoğan
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
EYLEMSİZLİK KARARI Nedamet dolu mahzeni kalbimin bitimsiz bir yangındır şimdi dilimin kıyılarını kavurur o günahkar sözcükler kırdım eylemsizlik kararını yazan kalemi bu ömrü...
GURURLU VE MAHZUN… Ah benim gururlu ve kimsesiz yurdum Biz seninle çocuk sevinçleri toplardık Gelinciklerin çiğ damlalarında koşardık Askerden gelen babaların müjdesi vardı...