0

Parkta hava serin

Parkta adam yalnız

Adam düşünceliydi,

Ve yalnızlığının içinde

Biri gizliydi.

Neden gelmişti yabancı kente

Siyah bankta, siyah elbiseli

Kamburu çıkık bir düşünen adam,

Bir defa yaşamak, yaşamadıklarını yalancıktan.

Derken adam unuttu düşündüklerini,

Bir kahkaha salıverdi karanlığı yırtan.

Hırçınlaştı Çigan melodileri

Belirdi kumlarda ayak izleri

Canlandı Hügo’nun sefilleri

Aşk dilendiler,

Etten kemikten mabedi, bu kentliler diktiler.

Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu düşünen adam

Dudakları kıpır kıpırdı yapraklara denk

Parkta hava serin

Parkta adam yalnız

Adam düşünceliydi

Ve yalnızlığının içinde

Biri gizliydi.

İsmail Türkdoğan

Leave a Comment

İlgili İçerikler