Gecenin en karanlık deminde dolandı şiirlerin
saçlarıma
Ruhuma dokundu nefesindeki şiir avcısı
Yıldızların parladığını gördüm göz
bebeklerinde
Düştü kükrercesine ruhumdan kırmızının son
hali
En ateşli şiirlerin şairinin sözleri,
Heyhat kendine âşık etmekte geceyi…
Feryat figanlar nöbette bir kalbin pençesinde
Tozlu satırlara hûn olmuş yorgun bedeni…
Şiirlere hamallıktı payına düşen servet
Bir şarkının eşsiz melodisini fısıldıyordu âdeta,
Ağır gelen yükünü omuzlarcasına…
Ruhundaki karanlıklara rağmen maviye boyadı
kanatlarını
Ne söylenen sözler umurundaydı artık ne de
yalnızlık…
Zamanın raksında sessizliğe bürünüyordu
İpek böceklerini anımsatıyordu benliği,
Sanki kozasından çıkacak bir kelebek gibiydi…
Karanlığa kavuşuyordu hayaller,
Hayallerinde yer eden renkler gözlerinde
uçuşuyordu
Biraz yeşil biraz hâki en çok ta maviye
bulanan ellerini son defa kaldırdı ve…
Ve…
Gözlerini ebediyen tüm renklere kapadı…
Murat Öztürk