OLMAYIŞLAR Nice tebessümler erittin ateşte Teraziler tartmaz oldu yalnızlığı Çıkarcı makamlar Ve sahteliğin anaforunda Savrulup durdu zaman. Filiz filiz umutlar ektin düşüncelere Gerçekliğin...
çiğ yaşa adresini sorduğumda
iki çıban harften biriydim
çünkü Asya’nın da ben gibi kurak bir hali vardı
bir ünlem sıtmasıyla girdim yatağa
şehrin çarşaflarından silkelendi
hummalı yıldızlar
keşke saçlarımı salsaydım da görmeseydim
kirpiklerin ıslandığını
bunca acıyı fısıldamasaydı
saksıdaki ölü kaktüs
oysa kıştan bu yana
ne badireler atlatmıştı güz yangını
sen yine de sesimden biç beni
kefensiz harflerimin tuttuğu ağıt
keşke diyen tüm anneler içindi
Birsel Alver Yazıcı