TUZ AĞACI kırık vazonun ışığı vuruyor, tenine mevsim kışa hazırlanıyor yaprakları dökük ağaçların geceleri uyumak için susuyorum hep bakışlarımı kesiyor kuş sesleri ve...
Hayat bir yoldur, anladım
Bazen ayaklarım yoruldu
Bazen yüreğim!
Güz geldi ömrüme
Yaprakları soldu tutkumun
Kararsız uçuşuyor anılarım!
Tadı kaçtı hayatımın
Şafak sökmüyor artık
Sığınacak yeri yok ruhumun!
Tek dostummuş gibi
Dört mevsim, gece gündüz
Ölümü bekliyorum!
Yüreğimi harlayan kim?
Hızır İrfan Önder
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
KORİDOR Çift sıfır yirmi dokuz Saniyeye bakmadım Hacettepe koridoru, ikinci kat Manyetik tınlaşım görüntü odası Ölgün bir ışık, birkaç solgun yüz...
YARIM AKILLI Mutlak’ı yitirdim Aynalar içindeyim Zamandan oyuldum Geri dönemiyorum Atıldım ötelendim Kimseyi inandıramıyorum Ben kötü biri miyim Aynalar içindeyim Yüzümü kime...