SAATİ Saati soruyorsanız Saat: 8:45’dir Zaman da aslında büyük bir boşluk gibidir Biz bir vakitler mavi gökyüzüne şöyle bir bakıyor, bu bir rüya mı...
Yangın yeri bu dünya dumanı tüten saray
Hani dağ başındaki azade çınar
Hani su kenarına inen gazel
Bir kervan ki göçtü gitti çölümüzden habersiz
Gri tepeler şimdi ağıtlarımıza mahpus
Gözleri yaşmaklı avuç içleri mühürsüz
Usul yürür ufacık durur dal ucunda arı kuşları
Cismi yok kadınlar geçer anılarımdan
Sessiz sakin ağlamaklı
El ayak çekilmiş meclislerin birinden
Çakırkeyif hüznümüz dolanır bahçelerde bizle bir
Tılsımını yitirmiş artık tebessümler dudakta
Ve kızıl goncadan selam yok
Solan günlerin lacivert sabahlarına
Nisan arefesinde aceleci
Akan suyun adımları bir dinle
Deniz midir yoksa umman mı sahile değen dalgalar
Aşinasıydık oysa ilk meclisten onların
Bir söz vardı aramızda inan
Öyküsü yarım kalmış her hecesi sırılsıklam
Penceremizi açsak evimize yağmur dolsa
Usanmam hiç dinlemekten hep o şarkı ile uyansam
Ezberlenir hayat bazen tereddütsüz okunur
Söylenir adın nefti ormanların en ücra köşelerinde
Dil bilmez sümbüller dinler kuşluk vakti masalını
Sırlarını saklar saçları sırmadan peri kızları
Hatice Eğilmez Kaya
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
İNZİVA insanca değil bu olup bitenler keşke toprak olsaydım sarpa saran olaylar, olaylar, olaylar nehirler hep bulanık göğün rengi maviye hasret vakitler katrandan yığınak...
İÇİMDEKİ SAVAŞ İçimde amansız bir savaş sürmekte Yıllarımı verdiğim, ter döktüğüm yollar tahrip edilmiş Binlerce kor ateş döşenmiş, Girmeden hissettiğim cehenneme Beynimde ise fokurdayan...