PRELÜD

Sevgilim,
tüm bu karanlığın içinde aydınlığı görme çabası var ya
umut dedikleri şey bu herhalde.
Bütün bu kalabalığa bak, geçip giden tüm o gölgelere,
ne kadar anlamsız değil mi ikimizin birlikte yalnızlığı karşısında?
Düşünüyorum da bir seher vakti ya da gecenin alacakaranlığında birlikte yürüdüğümüzde,
kat ettiğimiz mesafe bir uygarlığın gelişimi ölçüsündeydi.
Fark etmiş miydin biz birlikte yürürken tüm kalabalıklar ve gölgeler
birer olguya dönüşüyorlardı yalnızlığımızı besleyen.
Şimdi birbirimizden uzak iken karabasan misali üzerimize yürüyorlar.
Zaten aşk çekilemeyen tüm şeyleri çekilebilir kıldığı için değerlidir unutma!
Ve bir gün yine bir araya geldiğimizde Bir Akdeniz sahilinde birlikte ufka doğru bakacağız
ait olduğumuz yer olan o sonsuzluk çizgisine.

Şahin Tağızade