Aynalarda gizlenen korkuların yansıması Bir gece sevdiğin ne varsa elinden aldı Oysa bunca hayal kırıklığı Seni hiç korkutmadı Yalnızlık zil sesi gibi yakana yapıştı...
pencereni kapat sis boğulsun,
dallara küçük küçük kuşlar konsun.
bana bir mendil ver bir de mektup
tut ellerimden
kalbim tutuşsun.
geceyi söndür yüzün unutulsun,
sokaklardan bir ah duyulsun.
bana bir hayat ver bir de çocuk
tut ellerimden
kalbim tutuşsun.
saati durdur zaman anda dursun,
bırak herkese bir haller olsun.
bana bir toprak ver bir de ağaç
tut ellerimden
kalbim tutuşsun.
dünü unut keşkeler sussun,
her şeye eyvahlar olsun.
bana bir yol ver bir de fener
dünyayı boş ver
kalbim tutuşsun.
Halil Maraş
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
Gülümsüyorsam Gecenin içinden geri döndüğümdendir, sabaha karşı Bağışlanmış boşluğun yansımasında Unutmadığımdandır rüzgârının sesini Hafızamdan yitip gitmedi hâlâ, pencerenden El sallarken görüyordum seni...
Ismarladığım endişeler yolların korkulu rüyası Dağın öfkesini tutan denizin ıslak ruhu Renksiz bir isteksizlikle elerken kayaları, Gökyüzü usulca siliyor yıldızlarını, Gündüzün uyurgezerliği sendelettikçe geceyi...