REHNÜMA

acımız tazedir ya ehibba!
cin katmeri biberiye
cümle yanığa kan satan
pazarımız eski pazar
muhâl midir ki
içerimiz haşr-i beydâ…ba
ses vermez mi oldun
hunharca yaban ve ehibba!
oğul suretinde dolaşır zemheriden
ölüm arifesi gözlerle bakan
etrafımızı maktul bir beyâban
baktığı yer buz mavi.. çoktan
hani evveli
umuttu hem baharistan…

olur ya hani
aklın ermeyeceği gönül işleri
sanırsın ateşte unutulmuş
ince bi’ sevda aşıdır özlemek
başka ocaklarda gezdirilir hemişe
yanmış da pişmemiş gibi nevin
kokalım desen nefis mi nefis
nefsin karıştığına o takatsizlikle
nasıl sevinebilirsen sevin!

söylesen mi gönülcem
içi yazılmamış boş mektuplara hâmiş
bu dertleri kim kime
niye yazar
dermansıza dönüp söyletilendir hâmûşî
‘ Hak Çalabım tanıtırlar
kalbe giden yolda rehnüma ’

Halis Tamkoç