TIK! Kapıyı hızla kapamadı. Temkinli, yanlış anlamalara ihtimal vermeden çekti. Kapı örtüldü: Tık! Belli ki geri gelecekti. Gittiği yer kaçmak istediği bir yer değildi....
YENİDEN
gitmeliyim!
beni seni onu
sizi ve de onları
gereksiz bomboş
tüm onlarca’yı da
bırakarak ardımda
gitmeliyim! dedi
çok uzaklara…
Unutmalıyım!
bahtsız kor yazılı
bu yaralı kanar yeri
sinsi kirli sevgisiz
sahte ölü yüzleri
bir’i binbire bölen
hoyratça/ yakıp yıkan
bütün (c)isim ve yönleri
yaban ayrıksı tüm izm’leri
soy renk bayrak ve ülkeleri
Barış ve Sevgi’ye düşman
bu kurgulanık dev/âlemi
Unutmalıyım! dedi…
ve yeniden Umut’la
Biz’i bulmak için
Gitmeliyim!..
Nurkan Gökdemir