0

GÜN DOĞUMLARI

Ay donmuş maviyle düşte

Soluk bir düşün baharsız çizik çocukluğunda

Sessizce bezgince mızıka çalmakta

Yılkı atlarının yalnızlığında

Islıklar uçuyor rüzgârla

Yırtık bir fotoğrafın yitikliğinde

Külleri eprimiş patiskalara sarılı köhneliğin tozlu ıssızlığına

Bir gök ki cam

Aç martıların çığlıklarında

Ahşap kapıların ihtişamlı karanlığına

Gökkuşağının kızıla çalan gündoğularında…

 

Sevgi Erol Öçal

 

Leave a Comment

İlgili İçerikler