EYLÜL “Tamam, geliyorum.” diye kapattı telefonu. Vestiyerden mont geçirdi sırtına. Ne saçına baktı ne başına. Üstünde alelade bir kazak, altında mavi bir kot pantolon…...
AYARTAMAZ DÜNYA BENİ!
Elini tutamıyorum hiçbir mevsimin
Nabzını ölçemiyorum geçen zamanın…
Kırıyor gönlümün kapısını
Koçbaşıyla kırk haramiler!
Bırakıyorum yaşamın yakasını
Ölüme sarıyorum habire!
Yaşamayı değil, yaşamayı değil
Ölmeyi biliyorum, sadece ölmeyi!
Miadı dolmuş tedavüldeki yaşamın
Ayartamaz dünya beni!
Hızır İrfan Önder
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
TUZ AĞACI kırık vazonun ışığı vuruyor, tenine mevsim kışa hazırlanıyor yaprakları dökük ağaçların geceleri uyumak için susuyorum hep bakışlarımı kesiyor kuş sesleri ve...
KÜÇÜK PRENS’İN BÜYÜK KAZALARI ANTOİNE DE SAİNT-EXUPÉRY Edebiyat dünyasında öyle eserler vardır ki eser yazıldığı ülkenin sınırlarını aşar, kıtalara ulaşır ve bütün dünyaya mal...