EYLÜL “Tamam, geliyorum.” diye kapattı telefonu. Vestiyerden mont geçirdi sırtına. Ne saçına baktı ne başına. Üstünde alelade bir kazak, altında mavi bir kot pantolon…...
ÖLMEK İÇİN YAŞIYORUM!
Günü çoğaltıyor gülüşün
Düşlerime giriyor bahar
Hayata attığım çentik, ömrüm!..
Ölümü mayalıyorum her akşam
Hayallerim bile derme çatma
Akla kara sevişiyor artık!..
Huysuz muyum? Hayta mıyım? Neyim?
Didişip duruyorum gölgemle
Ölmek için yaşıyorum!..
Hızır İrfan Önder
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
TUZ AĞACI kırık vazonun ışığı vuruyor, tenine mevsim kışa hazırlanıyor yaprakları dökük ağaçların geceleri uyumak için susuyorum hep bakışlarımı kesiyor kuş sesleri ve...
KÜÇÜK PRENS’İN BÜYÜK KAZALARI ANTOİNE DE SAİNT-EXUPÉRY Edebiyat dünyasında öyle eserler vardır ki eser yazıldığı ülkenin sınırlarını aşar, kıtalara ulaşır ve bütün dünyaya mal...