TIK! Kapıyı hızla kapamadı. Temkinli, yanlış anlamalara ihtimal vermeden çekti. Kapı örtüldü: Tık! Belli ki geri gelecekti. Gittiği yer kaçmak istediği bir yer değildi....
YALNIZLIKTAN
Aşk ikliminde emperyalisttir kalp
Kendini sömürür acımaksızın
Rüyalarının tiryakisidir uykularım
Uyumak için
Bekleyemem gecenin namusunu yitirişini
Kızar ve konuşmaz benimle gecenin incileri
Gündüzleri aklımda geceye taşıdığımdan yakınır
Denize ve martıya hasretken
Denizin ortasında denizi
Martılar kalabalığında martıları özletir
Kalmaksızın git
Gelmeksizin kal
Nasılını boş ver mühim değil
Fark eder mi şehrim desem
Yalnızlıktan bu renkler bu kalabalığım yalnızlıktan.
Turgut Yongacı