0

Yağmur bulutunun içine gizlenmiş haylaz bir çocuğum 
Akarım yeşile bir şeytan uçurtmasının tepesinden 

Alacakaranlıkta haykırır delirmiş güneş 
Hain, cimri ve kıskanç 
Işığını sakladı sisler ardına 
Bense o haylaz çocuk, azıcık sıcağa muhtaç. 

Çiçekler akıyor bir dereden 
Günahsız bağlardan geçerek 
Götürüyor adını bilmediğim yerlere rüzgâr 
Yana yakıla boğuyor annemin elleri 

Sular kara iniyor ayaklarıma 
Sancılı yolun başındayım 
Rıhtıma yatar yamalı bir gemi 
Olmadı biletimi kesen 

Dağılsın dudağımdaki esrar 
Isırgan nefretiyle kucaklayın beni 
Sıkı sıkı 
Ve konuşmadan 
Ve unutmadan 
Bal kabağı rengindeki gülümsememi…

Serpil Tuncer

Leave a Comment

İlgili İçerikler