0

 

Güvenilir belki korkusundan yüksek yapılara

Midelerin ısrarına yol açar mahkûm yalvarışlar

Seslenmeseydim keşke 

Vicdanıma dağın küskünlüğü açıktı çabucak

Çoğalırdı yollar umutsuzluğu tutuşturup 

Baktı beş kez aradı sesiyle 

Gizlendim elimde değildi 

İlk miydi sevdiğini göremeyen tanrılar?

Zamanı tutup büktü gözleriyle

Seslendiğime pişman oldu yüreğim 

Sanki son kez büyümüştüm gözlerinde

Bulutlar sarıldı leyleklere 

Dünyayı beslerdi çocuklar.

 

Ali İhsan TARMAN

 

Leave a Comment

İlgili İçerikler