Onlar ne bilir ya? Kim şu onlar hem? Bak güzel anneciğim, hayatımızı şu kuruntularla, yersiz kasvetlerle mahvetme. Yüzüstü yatamıyorum. Hayallerim ciğerime batıyor. Hissediyorum. Yolunda...
Kategori: Öyküler
Hayat diye algılanan savaşa ilk katılanlardan olmak için, yaşamı soyluca ezberledik. Artık nerede duracağımızı bilemiyoruz. Hangi mekânın içinde? Hangi gökyüzünün altında? Hangi düzenin yanında?...
Bir huzursuzluk çağrıştıran zilin sesiyle irkildi Refika. Kalktı, birbiriyle yarış halinde olan zonklayan başının ve sızlayan dizinin izin verdiği ölçüde kapıya seğirtti. Belki dedi...
Uzunca bir süredir doktora gitmem gerektiğini bilmeme rağmen bunu erteleyip dursam da ruh hâlim o gün kendimin de anlayamadığı ani bir ivecenlikle dışarı attı...
İşinden edilmişti, yani birdenbire atılmıştı. Sabah telaşesi içinde bina içine giremeden, çaresiz bir şekilde gerisin geri evine dönmüştü. Kapı zilini nasıl çalacağını, bu sıkıntıyı...
Küçükken şebekeden bağımsız elektrik üretmek ya da elektrikli araba tasarlamak gibi konulara kafa yorardım. Hatta bu konuda defterimde çizimlerim var. Bu alanda eğitim almak...
Ruhum paramparça ellerimi tutan yüzüme şefkatle gülen yok, yüzümde açan mor menekşeleri toplayan yok oysa ben gülleri daha çok severdim. Küf kokan duvarlara sinmiş...
Sokaktaydım şimdi. İçimde tanımlayamadığım bir ürperti. Ne kalbim atıyor ne de bastığım zemini hissedebiliyordum. Kaldırım mı tuhaftı yoksa ben mi basamıyordum yere kuvvetlice. Yerde...
Bir sabah aynaya bakarken buluyorum kendimi. Önce öylesine, alelade bir bakış gibi geliyor bana. Hani yüzünü yıkarken göz ucuyla kafanı kaldırdığında gördüğün yansıma gibi....