Ölümü kuşanmış tahrip gücü yüksek bir bomba gibi hayatın kalbine düşen salgından korunmak amacıyla o gece hükümet saat 24:00’dan itibaren altmış beş yaş üzerindekilerin...
Kategori: Öyküler
10 Temmuz 2020
Annem hastaydı. Kalbindeki damarlardan beş tanesi kapalıydı ayrıca da ritim bozukluğu vardı. Yokuş yukarı yürümekte zorlanıyor, güçlükle nefes alıp veriyordu. Buna rağmen deniz mavisi...
9 Temmuz 2020
Yüreğimi camın ardından göstermiştim onlara. Nereden vuracaklarını çok iyi biliyorlardı. Fakat vurduklarında kırılan can tanelerinin sesini sadece ben duyuyordum ve bu ses dünyadaki...
“Eve varana kadar kurur pantolonum, kimse çamura düştüğümü fark etmez.” “Göğüslerim her rampada göbeğimden önde zıplıyor.” “Zavallı adam yiyecek bir kuruşu yok, hâlâ köpeğine...
1 Temmuz 2020
Keşke biraz düzeltselermiş üstümü başımı. Çatlamış bu, demesi kolay. Mastik de istemedim oysa. Neden bir alçı çekip doldurmadı kırılmışlığımı bilmiyorum. Zaten hep en kolay...
12 Mayıs 2020
Adana Ziya Paşa Orta Okulu’nda öğrenci iken sınıf arkadaşım Şule Aktim’in önerisiyle Rıfat Ilgaz’ın “Hababam Sınıfı” adlı romanını okumuştum. Bu kitap bende yatılı okulda...
5 Mayıs 2020
Beni tanıyan herkes geçmişe büyük bir özlemle bakıp, eskiye ait zamanları nasıl özlediğimi çok iyi bilir. Belki yetmişli, seksenli, yıllara şahit olamadım ama şu...
3 Mayıs 2020
Bitti… Rüya gibi… O naif tonton kadın, beyaz, donuk, ürkütücü bir heykele dönüştü. Çenesi bağlandı. Üzerine çarşaf örtüldü. Karnına bıçak konuldu. Evde sinek uçsa...
2 Mayıs 2020
Adam yatağına uzanmış, kıpırdamadan öylece, boylu boyunca yatıyordu. Ne kolunu kaldırmaya hali vardı ne de geçmişindeki anlara geri dönmeye gücü. Geçmişi karanlıklarla dolu bu...