PORTAKAL KOKULU VEDALAR Bütün telefonlardan korkuyorum anne Ve bir ceylan ürkekliğindeyim Ambulans sirenlerinin nazarında Bir tek beni mi buldular anne? Bu hicran ve...
Etiket: Veda
Netjer medu kutsal gücün yazısı Haydi git Benden bu kadar Bu kaçıncı kuş öldürdüğün kalbimde Haydi git Bu son veda edişim belki de Aşkın...
İstanbul yorgunluğunu gideren akşamlarında, Sessiz… Keyifsiz. Surları uykuda… İnsanları ve deniz. Hafif dalgalı; Dalgalarda yüklü bir gemi, Pruvası yıldız Ve İstinye’de kız. Bir düdük...
18 Mayıs 2016
Satrançta son hamleydi genç kadının yaptıkları… Yorgunluklarını birbirine yaslanarak gideren umur görmüş ahşap evlerden birinin üst katında oturan genç kadın; insaniyetinin olanca azgınlığını...
Feryatları duyulmayan, ahvalleri bilinmeyen mekân sahiplerinin asude yaşantılarına ortaklık edecek en yeni komşusu olacak genç; flu tüller gerisindeki sevdiklerinin siyah gözlüklerle perdeledikleri nemli...
Ayaz yemiş yüreğimle Bu seni son görüşüm, Son sevişim olacak Kendime dost edindim Soğuk yalnızlıkları… Son bakışın gözümde Ebedi canlanacak Kalmayacak içimde Nefsime...