SARNIÇTA ZAMAN Küreğin her suya dalışında kalbimin atışı hızlanıyor, taş duvarlarla çevrelenmiş ıslak bir yalnızlığın ortasında, dik başlı sütunların arasında süzülürken kayık, zaman labirentinde...
Kelimelere umutlarımı
Nedenlerimi türettirdim.
Anlatacak kişi vurulabilir mi?
Denedim;
Doğru ve dar olandı sevda.
Samanyolunu deprem
Duygusu ile serinletecek
Yaptıklarımız…
Duyulmayacak coşkumuz
Azametin eli gerekecek
Bilecek aşkın elden
Çıkarılacağını Bilecek,
Geceler de
Avuçlarımızda
Göçüyorum duyulmayası
Başka merhalesine yeryüzünün
Sözcük kurşunu çokken
Sarf oluyor fırtınanın suya batması
Susarız açmışken hava
Bi haber yeryüzünden
Sorgularız huzursuzlukları
Yobazlıklara
Diri gelir saatler
Alfabeler hicret etmez
Susmanın faydası yok,
Güneşe sığın
Kötü kız.
Serpil Tuncer