SEVDA TÜRKÜSÜ her karış toprağında ne çok gözyaşı ne çok kan kokusu nice kadim aşkın anısı nice çile çiçeğinin gölgesi ey bahtı kara Anadolu...
Gelme canıma
Üzme bari gittiğinden beri
Yoruldum yalnızlığından.
Griyim bu aralar..
Koyma sıraya beni de
İstemem.
Esemem sana
Bereketin olmak için çok geç.
Ardımdan bakma,
Ruhumu veremem artık.
Cevabını sor…
Hangi kalbin içinde olma şerefini tattın da
Bilemedin nazarını.
Hoyrat bir kapan şimdi,
Bakırdan.
Yaklaşma bedenime
Şad olmuş cananım da
Menzilini bilmez gayrı.
Ebru N. Öztürk
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
ÜŞÜMÜŞ BİR SOKAK Yere düşen karların Üşüttüğü bir sokak Ve sokağın Orta yerinde Yine üşümüş siyah bir kedi Belki siyahlığından girmiştir Bu şiirin içine...
