OLMAYIŞLAR Nice tebessümler erittin ateşte Teraziler tartmaz oldu yalnızlığı Çıkarcı makamlar Ve sahteliğin anaforunda Savrulup durdu zaman. Filiz filiz umutlar ektin düşüncelere Gerçekliğin...
Biri ağıt yaksa
Ağlamaya başlıyor yüreğim.
Daha dün gördüm gözlerimle
Recmettiklerini genç bir kızın ümitlerini
Kurşuna dizdiklerini dul bir kadının tebessümünü
Lakin dönüp duruyor hâlâ devran!
Bir kimsenin canı yansa
Sızlamaya başlıyor kalbim.
Bir pedofil, taciz etti çocuğu!
Bir nekrofil, gene ölüye sardı!
Bir narsist, hunharca katletti yalnızlığını!
Kanayıp duruyor karanfiller!
Anladım ki
İnsan bir kere ölmez.
Anlamasına anladım da
Anlatmama yetmiyor bildiğim sözcükler
Bilmediklerime acep
Dağ mı desem, derya mı?
Hızır İrfan Önder