0

seni topladım savrulan kokulardan
dağılmışsın yağmur kuruyor toprağında

arkeologlar geleceği arıyor belki de
durmuş toprağın içine bakarak

kimse bilmesin öteki yanımı
yüzüm arafta büyük işkence

eğer gözlerim ilaç olmazsa yüzüne
telaşa dön istersen
içinden adım çıkacak yine

kimse evinde değil
çünkü yeraltındadır, dünden kalmadır insan

kimsenin evi yok, sesimin yurdu
yorulmuş bütün sesler çıkmazda

bir çığlık asla iyileşmez yazıda
haydi dışarı çıkalım
buraya gömüldük, sonsuz öpüşelim

Rıdvan Yıldız

Leave a Comment

İlgili İçerikler