KUDÜS ah sahipsiz şehir ey şanlı Kudüs zalim siyasete ricaline süs şimdi kimsesizsin kalbin bize küs yüreğinden taşar yetim hıçkırık manzara karanlık ümitler...
Belirsiz bir zamirle konuştum hep
Kime ait olduğunu bilmediğim mağaralarda
Büyüdüm duvarlarına baka baka
Siyah kumun ayazında, çırılçıplak
Kimdim, nereden gelmiştim ve neden
Pusuya yatmış kalp ağrısı vardı göğsümde
Hiç kimse anlatmadı gecenin rahmini kim bozdu
Yankılanırken dinozorların öldüğü son günü
Bir sabah mağaradan çıktım, etraf çok sessiz
Derenin kıyısında yıkanan
Dağınık saçlı bir yalan bekliyordu beni, isyankâr
Ve suç ortağımın dudağından düşen ben
Kör oldum
Yavaşladı zaman, hiçlikten birkaç saat çaldım
İbrahim’i ateşe, Yusuf’u kuyuya ben attım
Ne yargı ne hapis, sadece kül serpildi üstüme
Kendi parmaklarıyla yazdı Tanrı on emri
“Öldürmeyeceksin” dedi, yağmur çok yağdı
Soylu atlar çok ıslandı
Şarabını paylaştığım sözcükler yok oldu
Ve kanlarında boğuldu insan
Sonra çocuklar doğdu yeniden
Hasan Çelikkol
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
DERVİŞ var deyip pazarları gezersin derviş nar deyip yangın yeri seçersin derviş kar deyip yokluktan mı geçersin derviş nasıl olur benden muhabbet beklersin ...
ON YEDİNCİ YAŞ Bir sonun başlangıcındayız biz Ve sen de benim gibi içli Mutlu günlerimiz susta Ve o tozpembe dünyamız Şimdi tanrılar panayırında. ...