UZUN BİR ZAMAN ATLAMASINDAN SONRA Yirmi beş yıl önce yazdığım bir şiir düştü aklıma Yosun yeşili gözlerinde ışıltılar eksilmesin demiştim Senin için, öyle ya...
Elini uzattı “Dur, gitme!” dedi.
“Umut!” dedim.
“Yolumu bekleyen gözler var.” dedim
“Cehalet, sefalet, makus kader …” dedim.
Bir elimde bavulum, bir elimde menekşeler…
Sevdiğim, sevdiklerim yolumu bekler.
Bir fidan nasıl suyu beklerse
Öyle bekler beni kardelenlerim.
Ben bir öğretmenim.
Cehalete savaş açmış bir peygamber yolunda,
Yeni düvele baş kaldırmış başöğretmeni izinde,
Ben, bendleri yıkacak, surlarda gedik açacak bir öğretmenim.
Yüreğim bir serçe yüreği gibi pır pır,
Uzak memleketler iki adımlık mesafede,
Şimdi sıra Yesrib’leri Medine yapma zamanı
Şimdi sıra yeniden küllerinden doğma zamanı
Hiç durma öğretmenim!
Sen tökezlersen nice olur bu memleketin hali?
Ümmetim için, ulusum için, gökte uçan kuşlarım için…
Menzil yakındır. Hiç durma öğretmenim!
Zeki Aciş
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
EYLEMSİZLİK KARARI Nedamet dolu mahzeni kalbimin bitimsiz bir yangındır şimdi dilimin kıyılarını kavurur o günahkar sözcükler kırdım eylemsizlik kararını yazan kalemi bu ömrü...
GURURLU VE MAHZUN… Ah benim gururlu ve kimsesiz yurdum Biz seninle çocuk sevinçleri toplardık Gelinciklerin çiğ damlalarında koşardık Askerden gelen babaların müjdesi vardı...